Członkowie POW z Wójcina i okolic 1915-1918,
żołnierze wojny polsko-bolszewickiej.str. 4
Józef Pilarski, ur. 27 stycznia 1898 w Wicherniku, syn Stanisława i Stefanii z d. Krysińska.
Absolwent szkoły elementarnej w Wicherniku w 1916. W POW od 15 października 1916. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918. Następnie został żołnierzem w 12 kompanii, III batalionie 27 pułku piechoty z którym brał udział w walkach podczas trwania wojny polsko-bolszewickiej. Po zakończeniu wojny zwolniony z wojska 20 lipca 1921. Odznaczony Medalem Niepodległości wnioskiem z dnia 8 listopada 1937.
Józef Pilarski, pseudonim „Romanowicz”, ur. 20 maja 1898 w Mokrsku, syn Stanisława i Marianny z d. Nowakowska.
Absolwent gimnazjum handlowego w Wieluniu. Pracował jako nauczyciel w rodzinnej wsi. W POW od 1 stycznia 1917. Podczas jednej z akcji POW został postrzelony przez Niemców w nogę i leczył się w szpitalu w Wieluniu. Nie brał udziału w rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918. Brał udział w walkach podczas trwania wojny polsko-bolszewickiej od 27 sierpnia 1920. Zwolniony z wojska 25 listopada 1920. Pracował dalej w szkole i zajmował stanowisko kierownika Publicznej Szkoły Powszechnej w Mokrsku w 1937 roku. Odznaczony Medalem Niepodległości wnioskiem z dnia 17 marca 1938, Srebrnym Krzyżem Zasługi i Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.
Kazimierz Pychyński, ur. 16 stycznia 1897 w Czastarach, syn Józefa i Antoniny z d. Antoniewska.
Był stolarzem. Do POW wstąpił w 1916. Brał udział w akcji rozbrajania Niemców w Częstochowie. Brał udział w Odsieczy Lwowa od 15 stycznia 1919 roku i został ranny w walkach 16 czerwca 1919. Po rekonwalescencji ochraniał granicę z Niemcami. Od 21 marca 1920 w szeregach 27 pułku piechoty brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej na kresach. Po zakończeniu działań wojennych w październiku 1920 roku pozostał w wojsku jako żołnerz zawodowy w stopniu kaprala. Zamieszkał w Rybniku. Został odznaczony Medalem Niepodległości wnioskiem z dnia 3 maja 1933.
Zygmunt Rojewski, ur. 16 kwietnia 1895 w Węglewicach, syn Franciszka i Antoniny z d. Nowak.
Był rolnikiem. Brał udział w Odsieczy Lwowa, tam został ranny w walkach i zmarł. Został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Niepodległości wnioskiem z dnia 9 listopada 1933.
Józef Sibera, pseudonim „Hełkowski”, ur. 13 października 1893 w Okalewie, syn Tomasza i Marianny z d. Sobczak.
Absolwent szkoły elementarnej w Ostrówku, gimnazjum w Wieluniu i Krajowej Szkoły Mleczarskiej w Rzeszowie. Żołnierz 4 kompanii, V batalionu w 1 pułku piechoty Legionów Polskich od 4 sierpnia 1914 roku. Ranny w walce pod Laskami 26 października 1914. Leczył się w szpitali w Wiedniu, a po wyleczeniu został zwolniony przez Austriaków z Legionów z powodu niezdolności do służby 9 stycznia 1916. Do POW wstąpił 15 lutego 1916 roku i został mianowany komendantem lokalnym i instruktorem w Wieluniu. Aresztowany przez Niemców za utrudnianie mobilizacji do Polskiej Siły Zbrojnej, tzw. Polnische Wehrmacht 26 listopada 1917. Postrzelony podczas ucieczki z więzienia 26 listopada 1917, aresztowany ponownie w szpitalu i skazany na śmierć. Zbiegł ponownie na teren okupacji austriackiej i został mianowany komendtantem obwodu w Busku z/s w Stopnicy (16 VI-25 VIII 1918), a następnie w Szczekocinach i Krzepicach. W Krzepicach Niemcy go ponownie aresztowali i osadzili w więzieniu w Katowicach. Został zwolniony 15 grudnia 1918 przez niemiecką Radę Żołnierską. Powrócił do Częstochowy i w kwietniu 1919 przydzielono go do Batalionu Zapasowego 41 pułku piechoty z przydziałem do SG MSWojsk. jako komendanta POW w Sejnach. Brał udział w akcjach oddziałów destrukcyjnych na tyłach wojsk bolszewickich na Wileńszczyźnie. Został skierowany 16 czerwca 1920 na Górny Śląsk, gdzie brał udział w działaniach plebiscytowych zleconych przez MSWojsk. Kierował tam m.in. akcją organizacji bojowej w powiecie kluczborskim (16 VIII 1920-6 I 1921), powiecie prudnickim oraz w rejonie Koźla, Kędzierzyna, Ujazdu. Ponownie aresztowany po udanej akcji wysadzenia mostu pod Racławicami 3 maja 1921 przez Niemców, uwolniony przez żołnierzy włoskich z powodu braku dowodów. Zdemobilizowany 3 lipca 1921, powrócił do oddziałów powstańczych na Śląsku. Awans do stopnia podporucznika otrzymał 1 lipca 1925. Mieszkał następnie w Ostrzeszowie, gdzie prowadził hurtowię tytoniową. Uczestniczył w walkach kampanii wrześniowej 1939. Odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 7832, Krzyżem Niepodległości z Mieczami wnioskiem z dnia 6 czerwca 1931, Krzyżem Walecznych, Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi. Żonaty od 2 września 1926 z Marią z d. Stasiak, mieli 4 dzieci.
Henryk Onufry Siciński, pseudonim „Wierzgiałło”, ur. 19 stycznia 1898 w Wieluniu, syn Antoniego i Antoniny z d. Rozmarynowska.
Uczeń gimnazjum w Wieluniu. Do POW wstąpił 8 października 1916 roku. Ukończył kurs szkoły podoficerskiej. Żołnierz Polskiej Siły Zbrojnej, tzw. Polnische Wehrmacht od 11 listopada 1917 za zgodą przełożonych. Brał udział w rozbrajaniu okupanta w listopadzie 1918 w Warszawie. Został mianowany instruktorem Obozu Ćwiczebnego w Jabłonnej którą pełnił do kwietnia 1919. Następnie uczestniczył w walkach wojny polsko-bolszewickiej na froncie litewsko-białoruskim w szeregach 2 kompanii w 2 pułku piechoty Legionów. Został dwukrotnie ranny, pod Lidą i Mościskami. Zwolniony z wojska 1 kwietnia 1922 w stopniu starszego sierżanta. Zamieszkał w Warszawie i pracował w „Kurierze Warszawskim”. Odznaczony Medalem Niepodległości wnioskiem z dnia 19 grudnia 1937 i Krzyżem Walecznych nr 21557.
Józef Sikora, pseudonim „Silny”, ur. 16 marca 1901 w Wójcinie, syn Walentego i Franciszki z d. Witkowska.
Do POW wstąpił w czerwcu 1916 w Wójcinie. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918 w Wójcine, Papierni i Goli. Od listopada 1918 żołnierz w III batalionie 27 pułku piechoty, z którym brał udział w walkach na terenie Ukrainy podczas trwania wojny polsko-bolszewickiej do października 1920. Brał udział w III powstaniu ślaskim w 1921 roku. W kwietniu 1922 powołany do służby wojskowej w 39 pułku piechoty. Następnie służył w KOP jako podoficer kancelaryjny: 1925-1928 w dowództwie w Warszawie, 1928-1931 w 6 batalionie KOP "Iwieniec". Przeniesiony do rezerwy na własną prośbę 31 maja 1931 roku. Pracował następnie jako urzędnik państwowy. Zmarł 14 stycznia 1968, pochowany w Wójcine. Żonaty, miał 3 dzieci. Odznaczony Medalem Niepodległości wnioskiem z dnia 19 grudnia 1933, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.
Wiktor Smolnik, pseudonim „Klucznik”, ur. 15 października 1893 w Komornikach, syn Józefa i Janiny z d. Wolny.
Absolwent szkoły elementarnej w Komornikach, Szkoły Handlowej i Szkoły Realnej w Wieluniu i Warszawie. Do POW wstąpił w 25 lutego 1916. Pracował jako nauczyciel w szkole elementarnej w Ożarowie, tam też zorganizował placówkę POW. Brał udział w rozbrajaniu Niemców w listopadzie 1918. Nie został powołany do wojska z powodu choroby płuc. Latem 1920 zgłosił się jako ochotnik do Wojska Polskiego. Następnie pracował jako nauczyciel w Publicznej Szkole Powszechnej w Wieluniu. Wniosek o oznaczenie Medalem Niepodległości odrzucono dnia 25 kwietnia 1933.
Jan Stępień, pseudonim „Kropidło”, ur. 6 listopada 1888 w Białej, syn Jana i Maryanny z d. Teresiak.
Był sprzedawcą w sklepie. Do POW należał od 6 października 1916. Żołnierz III batalionu w 27 pułku piechoty z którym brał udział w walkach na froncie wojny polsko-bolszewickiej. Zwolniony z wojska 11 listopada 1920 w stopniu kaprala. Odznaczony Medalem Niepodległości wnioskiem z dnia 3 czerwca 1933.
Wacław Tylkowski, pseudonim „Dzięcioł”, ur. 26 sierpnia 1901 w Bolesławcu, syn Teodora i Rozalii z d. Kalecka.
Absolwent szkoły elementarnej w Bolesławcu. Był sprzedawcą w sklepie kolonialnym. Do POW należał od 4 września 1917. Brał udział w rozbrajaniu żołnierzy niemieckich i był świadkiem strzelaniny na zamku w Chróścinie. Żołnierz III batalionu w 27 pułku piechoty z którym brał udział w walkach na froncie wojny polsko-bolszewickiej na terenie Ukrainy. Zwolniony z wojska 17 marca 1921. Następnie pracował w Policji Państwowej. Odznaczony Medalem Niepodległości wnioskiem z dnia 23 grudnia 1933 oraz Krzyżem Walecznych.
Strona wykorzystuje pliki cockies do monitorowania i obsługi więcej