top_banner

Kościół w Wójcinie - opis i historia
(1913-2020)

Kościół - Wójcin, widok od rynku

 

Kościół w Wójcine to budowla zaprojektowana samodzielnie przez architekta Wiesława Kononowicza około 1912-1913 roku.
Budowę rozpoczęto w półtora roku po pożarze poprzedniego kościoła który miał miejsce 30 lipca 1911, a ukończono i oddano do użytkowania prawdopodobnie wiosną 1920 (taką datę spotkałem w dokumentach).

Siedem lat jego budowy zostały przerwane przez wybuch i działania I wojny światowej.

Budowa kościoła ok. 1916 r.

 

Jego architekt, Wiesław Kononowicz jest autorem i współautorem wielu obiektów sakralnych na całym obszarze przedwojennej Polski, np. niedaleko, bardzo podobnego do bryły naszego kościoła, a mieszącego się w Zajączkach Pierwszych koło Częstochowy. Był uczniem, a następnie współpracownikiem znanego warszawskiego architekta Stefana Szyllera.
Budowla kościoła została w całości sfinansowana z ofiar parafian, (dobrowolne opodatkowanie) którzy dodatkowo cały czas pomagali podczas prac budowlanych. Budowę rozpoczęto za administracji księdza Andrzeja Witulskiego (1905-1918), a ukończono za księdza Aleksandra Żurawskiego (1918-1924).

Tablica w kościele

 

Kościół to budowla z mieszaniną różnych stylów architektonicznych (tzw. styl eklektyczny lub neorenesansowy, zdania na ten temat są podzielone). Posiada trzy nawy z transeptem i zamkniętym trójbocznie prezbiterium zakończonym półkolistą absydą. Główne wejście do świątyni znajduje się od jej południowej strony i jest to charakterystyczny półkolisty podcień przykryty sklepieniem krzyżowym, w którym umieszczono dwuskrzydłowe duże główne drzwi wejściowe. Podobne sklepienia i łuki sklepienne znajdziemy także wewnątrz kościoła.

Kościół od północy

 

Przy północnym narożniku elewacji frontowej znajduje się czworoboczna wieża o wysokości 34 metrów, w której umieszczono dwa dzwony (mniejszy nosi imię Anna, większy Katarzyna) zakupione i zamontowane w 1946 roku. Poprzednie zostały zdemontowane i wywiezione przez Niemców podczas okupacji wraz z kutym ogrodzeniem przykościelnym.

Wejście na wieżę znajduje się obok wejścia głównego w podcieniu. Wieża ta nieco wystaje poza lico muru kościelnego, a zakończona jest baniastym, krytym blachą miedzianą hełmem z ażurową latarnią zakończoną iglicą i zwieńczoną krzyżem.

Przy południowym narożniku jest okrągła wieżyczka z klatką schodową prowadzącą na chór i poddasze kościoła. Podobna klatka schodowa jest w północno wschodnim narożniku gdzie znajduje się osobna kruchta zwana „babińcem” wraz z małym chórem na piętrze, posiadająca osobne wejście od strony wschodniej. Dziś to pomieszczenie jest wykorzystywane jako kaplica przedpogrzebowa. Okna kościoła zamknięte są półkoliście i glinowane (ścięte) na zewnątrz i do wewnątrz. Dwuspadowy dach pokryty jest blachą ocynkowaną, dawniej był kryty czerwoną dachówką ceramiczną.

Organy - Wójcin

 

Wewnątrz, w tylnej części kościoła, ulokowano emporę muzyczną z prospektem organowym, w którym mieszczą się drewniane 20 głosowe organy firmy „Rieger” datowane na rok 1925, opus (numer seryjny) 2187.
Pod chórem w półkolistych wnękach umieszczone są dwa współczesne anioły trzymające misy z wodą święconą.

Prawy ołtarz boczny

 

Lewy ołtarz boczny

 

Prawy boczny ołtarz w transepcie przedstawia figurę Jezusa ukrzyżowanego, natomiast w lewym bocznym ołtarzu został umieszczony Tryptyk „Sacra Conversazione”, który jest wierną kopia (także co do rozmiaru) renesansowego ołtarza pochodzącego z roku 1488, autorstwa włoskiego malarza Giovanni Belliniego. Oryginał znajduje się w zakrystii bazyliki Santa Maria Dei Frari w Wenecji.

Figurka Nepomucena

 

Na uwagę zasługuje też najstarsza zachowana figurka św. Jana Nepomucena datowana na ok. XVII wiek, która nie jest dziś eksponowana.

Wnętrze kościoła

 

Nawa główna jest tradycyjnie najszersza, ma około 15 metrów wysokości i jest oddzielona 6 masywnymi kolumnami (po trzy z każdej strony) sklepionymi łukowo i oddzielającymi ją od niższych naw bocznych. Wszystkie kolumny nawy głównej wystają poza lico ścian i są zakończone kapitelami pilastrowymi z motywami roślinnymi lub figuralnymi. Nawa główna jest przecięta transeptem i oświetlona okrągłymi oknami u góry pod samym sklepieniem żebrowym.

Nawy boczne oświetlają rzędy sklepionych łukowo niewielkich rozmiarów potrójnych okien (rodzaj triforium, czyli trzech części okna z jednym, środkowym wyższym) wzdłuż całej długości ścian bocznych (po 9 z każdej strony kościoła). Transept oraz prezbiterium oświetlają bardzo duże okna sklepione półkoliście, po dwa z każdej strony.

Widok od wejścia

 

Kościół posiada też wieżyczkę z sygnaturką umieszczoną na styku nawy głównej z prezbiterium. Po jego zachodniej stronie powyżej boku transeptu umieszczono attykę. Podobną umieszczono na ścianie frontowej powyżej wejścia głównego i nad podcieniem. W prawym zachodnim narożniku mieści się zakrystia wraz z osobnym wejściem. Osobne wejście jest także umieszczone u podstawy wieży za którym jest pomieszczenie wykorzystywane do przechowywania sztandarów i feretronów.

Kościół z oddali

 

 

Copyright © by Andrzej Głąb Wójcin 2009 - 2024.
Strona wykorzystuje pliki cockies do monitorowania i obsługi więcej