Ochotnicza Straż Pożarna w Goli
str. 1
Facebook OSP
.:: Historia
W 1911 roku z inicjatywy Jakuba Witkowskiego, Mikołaja Mączki i Jana Dudka powołano do życia Straż Ogniową w Goli.
Nie znaczy to jednak, że w poprzedzających to wydarzenie latach mieszkańcy naszej wsi, nie stawali w sposób zorganizowany do walki z „czerwonym kurem”.
Wielu z późniejszych członków ówczesnej naszej straży ogniowej, czynnie działało w jednostkach Gminnych Straży Ogniowych w Dzietrzkowicach czy Łubnicach, a także w Straży Ogniowej w Wójcinie. Pierwszym sprzętem, jakim dysponowała w tym czasie nasza jednostka stanowiła ręczna pompa strażacka zainstalowana na specjalnym wozie ciągnionym przez konie. Bosaki, topory, węże.
Obok drogi wiodącej w kierunku Chróścina strażacy z własnych środków pobudowali drewnianą remizę strażacką.
Wśród ludzi, którzy położyli szczególne zasługi w rozwoju miejscowej straży w pierwszych dwóch dziesięcioleciach jej istnienia, należy wymienić wspomnianych już Jakuba Witkowskiego – pierwszego Naczelnika naszej straży, Mikołaja Mączkę, Jana Dudka, Szymona Zuzka, Stefana Brząkałę i Walentego Wilczyńskiego. Po zakończeniu II wojny światowej strażacy już jako OSP znów stanęli do społecznej działalności pomagając w odbudowie kraju. Świadczą o tym zapisy w księgach kasowych, gdzie bardzo często powtarza się pozycja „Przekazano na konto odbudowy Stolicy”. Pierwszym wybranym po II wojnie światowej Prezesem naszej straży był Walenty Wilczyński, Naczelnikiem Marian Mendel.
Na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych strażacy podjęli inicjatywę budowy domu ludowego, wykorzystując do tego celu pobudowane przed wojną mury budynku, który miał być szkołą wiejską. Fundusze na inwestycję zdobywano w najprzeróżniejszy sposób. Przede wszystkim organizowano słynne w okolicy majówki i zabawy. W okresie jesienno-zimowym wystawiano sztuki teatralne, prowadzono też własną bibliotekę.
Po zakończeniu II wojny światowej, w Goli Ochotnicza Straż Pożarna skupiała zarówno młodzież jak i dorosłych mieszkańców wsi. Przy OSP utworzono teatrzyk amatorski, funkcjonowała biblioteka. Teatrem tym kierował Stefan Zuzek. On ustalał repertuar, reżyserował, wystawiane sztuki. Bibliotekę przez długie lata prowadził Wacław Dela. Biblioteka mieściła się w prywatnym domu w Goli. Sztuki teatralne wystawiano początkowo na scenie dawnej restauracji „U Majora” na Piaskach, a po zakończeniu budowy nowej remizy strażackiej, sztuki teatralne wystawiano już w Goli.
Teatr amatorski działał do 1967 roku. Wystawiano min. „Niemców” Leona Kruczkowskiego, „Kaukazkie Kredowe Koło” Bertolda Brechta. W sztukach tych grali min.: Irena Dela, Oktaw Maksymowicz, Irena Witkowska, Jan Kaleta, Urszula Witkowska obecnie Tomczak. Aktorami grupy teatralnej działającej przy OSP byli także: Zygmunt Mendel, Stanisław Bacik, Henryka Balas (Mendel), Elżbieta Brząkała, Florian Piasta, Stefan Witkowski.
Wspomniana wyżej biblioteka nie miała wielkiego księgozbioru. Na książkach, które stanowiły własność OSP, była najczęściej pieczątka straży lub napis na pierwszej stronie, lub też okładce, wykonany ołówkiem kopiowym o treści - OSP Gola lub Straż Gola.
Niezmordowanym działaczem tego okresu był długoletni Naczelnik naszej straży, późniejszy jej Naczelnik Honorowy - Stefan Zuzek. Po wojnie do działalności strażackiej przystąpiło ówczesne młode pokolenie, druhowie: Zygfryd Mączka, Józef Góral, Kazimierz Gwizdek, Stefan Dominas, Kazimierz Cichy, Wacław Dela, Zygmunt Mendel, Florian Mączka, Tadeusz Bacik i wielu innych.
W latach siedemdziesiątych mieliśmy jedną z nielicznych w województwie drużyn żeńskich.
W jednostce naszej z inicjatywy druha Józefa Demka powołany został do życia Klub Honorowego Dawcy Krwi. Siedmiu strażaków naszej jednostki: Józef Demka, Florian Chrzan, Artur Korek, Henryk Gwizdek, Jan Mączka, Dariusz Psuja i Zbigniew Golek oddali honorowo 3200ml krwi. Po ukazaniu się anonsu w prasie na ten temat, okazało się, że jest to jeden z nielicznych, jeżeli nie jedyny Klub Honorowych Dawców Krwi istniejący przy OSP w całym kraju.
Strona wykorzystuje pliki cockies do monitorowania i obsługi więcej